- бықынау
- (Жамб., Шу) ыбырсу. Келім-кетім кісілеріміз көп, үйіміз б ы қ ы н а п жатыр (Жамб., Шу)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
зықынау — (Талд., Қарат.) зіркілдеу, еліру. Әлгі кісі бір кезде бұрынғыдан да з ы қ ы н а п сөйлеп кетті (Талд., Қарат.). – Аш есікті! – деп, ашулы дауыс з ы қ ы н а й түсті (Ы. Жан., Әңгім., 37) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі