аймандай болу

(Жамб., Қорд.; Алм.: Кег., Нар.) әшкере болу, масқара болу. Ол ит қайда барар дейсің, оның барлық сыры әлі-ақ а й м а н д а й б о л а д ы (Алм., Нар.). Ол кеше а й м а н д а й б о л у ғ а таяп қалды (Жамб., Қорд.). Ә деп табалдырықтан аттағаннан бастап-ақ үшеуміздің... іздеріміз ақ қардың бетінде а й м а н д а й б о п баттиып қалды (С. Мұрат., «Жұлдыз», 1987, №1, 10)