- быжық
- (Шымк., Қызылқ.) мылжың. Б ы ж ы қ адамнан не ұғасың? (Шымк., Қызылқ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
быжық
Смотреть что такое "быжық" в других словарях:
шерміш — … Өсе келе құбыжығын көз көрді, Орыс келіп елдің іші өзгерді. Құбыжықтар болмай қалды құбыжық Ш е р м і ш деген тілімізге сөз енді (Б.Ысқақ, Тастағы., 21) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бөлтебер — зат. м и ф. Үңгірде тіршілік ететін, адамға ұқсас құбыжық мақұлық. Б ө л т е б е р – үңгірде тіршілік ететін құбыжық, адамға көрінбеуге тырысатын, аса епті, аса сақ, аса күшті, ірі мақұлық. Ол қараңғы түнде ұрланып жүреді. Бойы 2 2, 5 м дей… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мөкей — (Түрікм.: Красн., Ашх., Таш.) құбыжық, қорқынышты нәрсе. [Шор, сағай тілдеріндегі моқай «аю» сөзімен негіздес болу мүмкін (Ғ. Қал., Қаз. говор. диал. сөз. туд., 144)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
үбіжік — (Қ орда: Арал, Қарм.) кескінсіз, құбыжық. Түсіне қарасаң ұсқынсыз, ү б і ж і к сияқты Қ орда., Арал). Жолдасыңды ү б і ж і к қылып көрсетсе де иланба Қ орда., Қарм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
