Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
бұрқан-сарқан — (Жамб., Қорд.) бұлқан талқан. Кел, құдам он жеті мен жөн жетіге сөйлесейік. Ойлайсың, қызым бой жетті б ұ лқ а н т а л қ а н. Ол б ұ р қ а н с а р қ а н ы ң д ы тас бекітіп байлап қоятын тарту арқан (Жамб., Қорд.). қ. бұрқан сарқан болу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көкала сақал болу — (Жамб.: Шу, Мер., Луг., Қорд.) егін сарғайып, пісе бастау. Тары к ө к а л а с а қ а л б о п қалғаннан бастап торғайдан қорғау керек (Жамб., Мер.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кушодан — [کشادن] 1. боз кардан, яла кардан; сарпӯши чизеро бардоштан; муқоб. бастан ва пӯшидан: гиреҳро кушодан, дарро кушодан, қулфро кушодан, тугмаро кушодан 2. густурдан, паҳн кардан: дастархонро кушодан, суфраро кушодан 3. раҳо кардан; ҷудо кардан,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
құдыстан — ет. Белі бүкірею, құдыс болу. Оның орнына ақ араласқан сарғылт сақалы қаужиып, қ ұ д ы с т а н ғ а н сары шұбар шал отырды (Халифа Алтай, Алтайдан., 142) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
