- бұлғау
- (Сем., Аяг.; Жезқ., Ұлы.; Тау., Қош.; Монғ.) былғау. Ұраңқайлар ол кезде қазақтар жерді б ұ л ғ а й д ы деп қайтыс болған кісінің сүйегін қойғызбаушы еді (А. Сарай, Рев. бұр. Монғ. қаз., 25)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.