- бүткіл
- (Алм., Шел.; Қ-орда: Жал., Сыр.; Жамб.: Қорд., Шу; Ақт., Қараб.; Түрікм., Красн.) бүкіл, барлық. Б ү т к і л колхозымызға қарасты жер осы атырап Қ-орда., Сыр.). Б ү т і л қора-жайды сыпырып қойдым (Жамб., Шу). Б ү т к і л жердің жарымынан артығына бидай егеміз (Ақт., Қараб.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.