астау-астау кæнын — з.б.п … Орфографический словарь осетинского языка
астауæг — з.б.п., уджытæ … Орфографический словарь осетинского языка
астауæггаг — з.б.п., ггæгтæ … Орфографический словарь осетинского языка
астауæн — з.б.п … Орфографический словарь осетинского языка
астау — зат. Малға су беру үшін пайдаланатын тастан жасалған ыдыс. зат. Ағаштан ойып жасалған, ас салатын ыдыс. зат. жерг. Мал суаруға қолданылатын науа … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
астау — 1 1. (Алм., Жам.) үлкен тегеш ыдыс. Бір қойды сойып, етін асып а с т а у ғ а жасап, жұмысшыларға бердік (Алм., Жам.). 2. (Қ орда: Сыр., Жал., Қарм.) мал су ішетін науа. Қойды бері қарай айда, балам, а с т а у д а су дайын тұр Қ орда., Сыр.) 2… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қастау — (Ақт., Ырғ.; Қ орда, Арал) қастық жасау, қастық ету. Ол атты суытпай жіберді, атқа қ а с т а й д ы (Ақт., Ырғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
астау-табыт — зат. көне. Ағаштан ойылып жасалған табыт. Ер адам мен әйел адамды самырсын ағашынан ойылған а с т а у т а б ы т ішіне бастарын күншығыс жаққа қаратып жатқызған (Қ. Назырбаев, Қотанқарағай, 23) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қақастау — 1 (Гур., Бақс.) аздау. Адамның қ а қ а с т а у уақытында алтынды қазып алайын деп барыпты (Гур., Бақс.) 2 Қ орда., Арал) науқастау, аурулау. Күндегіге қарағанда мен бүгін қ а қ а ст а у м ы н Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
айланқастау — (Шымк., Арыс) айналақтап кете алмау. Мал тойған жерінен а йл а н қ а с т а п кетпейді (Шымк., Арыс) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі