- бошалаң
- (Монғ.) сылбыр, бос, қопал. Б о ш а л а ң адамның ісі өне ме? (Монғ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
бошалаң
Смотреть что такое "бошалаң" в других словарях:
бошалақ (адам) — (Тау., Қош.) нашар, бос, болбыр адам. Оның өзі бір б о ш а л а қ жігіт екен (Тау., Қош.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бобадам — (ҚХР) бошалаң, өлез. Баяғының бос белбеу, б о б а д а м мырзалары (ҚХР) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сілімтір — (Монғ.) өлімтік, бошалаң, сылбыр. Оны қой, барған жұмысын бітіре алмайды, барып тұрған с і л і м т і р д і ң өзі емес пе! (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қашқақта — ет. сөйл. Бошала. Көп ұзамай боз інген қ а ш қ а қ т а п кетті. Текті түйе көлденең көзден қызғанып, түзде боталайды (Қаз. әдеб., 28.11.1986, 9) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
