- боздық
- (Орал, Орда; Рес.: Сарат., Қалм.) көде, сортаң жерге өсетін шөптің түрі. Біздің бұл арада б о з д ы қ болмайды (Орал, Орда)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
боздық
Смотреть что такое "боздық" в других словарях:
бозды — сын. 1. Ішінде боз түстісі де бар, боз араласқан. Бидайықта ақ татыр Ақты, б о з д ы қой жатыр (Алпамыс, 79). 2. Боз аты бар, боз ат мінген. Бұлардың әңгімесін шаңдақ бөлді, «Бұл не?» деп көзін сүзіп олар төнді. Қос б о з д ы н ы көрді де «Жау… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ақбоздық — зат. бот. сөйл. Ақбозшөп. Бұл жерде әртүрлі шөп – а қ б о з д ы қ, бетеге, еркек, таспақара, көкпек өседі. Бұның ішінде а қ б о з д ы қ пен бетеге малға өте сүйкімді (Қазақст. ауыл шаруаш., 1960, 6, 15) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
иркәләү — 1. Үбеп, җиңелчә кочып, сыйпап ярату, сөю хисен белдерә; назлау. Күз карашы, җиңелчә хәрәкәт, сүз һ. б. ш. белән рәхәтлек, ләззәт бирү тавышы колакны иркәли 2. Җиңел шартлар тудыру, рәхәттә яшәтү, теләсә ни эшләргә юл кую иркәләп боздың … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
дода — 1 1. (Сем.: Ақс., Көкп., Абай; Шығ.Қаз.: Зайс., Тарб.) шашылып жатқан қоқыр соқыр, қиқым сиқым. Анау жатқан – қалың бозды жерден шабылған шөптің д о д а с ы (Шығ.Қаз., Зайс.). 2. көмір алу үшін жағуға қолайластырып үйілген сексеуілдің үйіндісі 2… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
арқандат — арқанда етістігінен жасалған өзгелік етіс. Қара атын сулығынан жетектеп, Сылдырбай бапкер, ауылдан біраз жердегі бозды өзекшеге апартып а р қ а н д а т т ы (Жұлдыз, 1973, 5, 35) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қонақ — I зат. Қонақ өсімдігінің дәні, тұқымы. Аман бұрыла жүріп, өз үйінің егінін көрді. Биыл екі пұт бидай, бір пұт сұлы, бір аяқ қ о н а қ салған (Ғ.Мұстафин, Дауылдан кейін, 6). Демек, бұл Ақбоз емес. Оған ауыр болады деп, Біркімбай қ о н а қ… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ноқетек — сын. Түк білмейтін, ноқай, түлей, топас. Бозды босағаға отырғызып, торыны төрге шығаратын, н о қ е т е к қалмақтан, қазақ, сенің қай атаң, қай анаң кем еді?! (Ж.Ахмади, Айтұмар, 366) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
таспақара — зат. бот. Құнарлы шөптердің бір түрі. Бұл жерде әртүрлі шөп – ақбоздық, бетеге, еркек, т а с п а қ а р а, көкпек өседі (Қазақст. ауыл шаруаш., 1960, №6, 15) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шайқурайлы — сын. Шайқурай өскен, шайқурайы мол. Қой бозды, бетегелі, жусанды, изенді, ш а й қ у р а й л ы, бұршақты жайылымды сүйсіне оттайды (Қазақст. ауыл шаруаш., 1965, №10, 32) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
