- бірбеткей
- 1. (Көкш., Қ-ту; Павл., Ерт.) лапас, бастырма. Отынды б і р б е т к е й д і ң астына жинап қой! (Көкш., Қ-ту). 2. (Рес., Омбы) үсті жабық, жан-жағы ашық ат қоятын қора. Біз негізінен жазда атты б і р б е т к е йг е қоямыз (Рес., Омбы)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.