Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Арын, Ерлан Мухтарулы — Арын Ерлан Мухтарулы Е.М. Арын … Википедия
қарын — зат. Сойылған қойдың қарнын жуып шайып, түгін қырып, тазалап, ішіне жел үрлеп, кептіріп қояды. Кейіннен ыстап, оған май салады. Шайқалған майды тұздаған соң, суын сығып осы қ а р ы н ғ а салады. Қарынға салынған май ұзақ сақталады (Қ.Толыбаев,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
арын — ↓ ныййарын, ссарын Хуымæтæг, æнæаразгæ, цæугæ мивдисæг. Æнæххæст хуыз. Æбæлвырд формæ бирæон нымæцы: арынтæ Æбæлвырд формæ æн ыл: арæн Æбæлвырд формæ æн ыл бирæон нымæцы: арæнтæ йедтæ Ифтындзæг: Æргомон здæхæн. Нырыккон афон … Словарь словообразований и парадигм осетинского языка
қарын бөле — Ағайынды екі кісінің қыздарының балалары бір біріне бөле болады. Осы бөлелердің (әрқайсысынан) арақатынасын ажырату үшін бір шешенің қыздарынан туған балаларды қарын бөле деген. Қазақ салтында қарын бөлелер бір бірімен өте тату ағайынға айналған … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қарын терезе — Шынының орнына қарын керілген терезе … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
арын — з.б.п., ардтон, ардтаин, ардзынæн … Орфографический словарь осетинского языка
қарын аяқ — Әркімнің тамақ ішетін меншікті ыдысы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қарын шаш — Баланың іштен туғандағы шашы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
арын — 1 (Жезқ., Ұлы.; Қост., Жанг.) екпін, қарқын. А р ы н д а ғ а н қызулы кісі екен (Жезқ., Ұлы.). А р ы н ы бар ат деп ала жөнелетін, алып қашатын атты айтады (Қост., Жанг.). Қырғ. арым (К. Юд., КРС, 73) 2 (Рес., Орын.) аттың бұзылуы, ауыр жүкті… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарын жүн — (Талд., Ақсу) қозының туғандағы жүні … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарын шашы алынбаған — (ҚХР) 1. жас, сәби. 2. ештеңе білмейтін, түк көрмеген, тәжірибесіз, шалағай … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
