- айбықы адам
- (Өзб., Бұх.) қыңыр, шәлкес мінезді адам
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
айбықан — (Қ орда: Қарм., Сыр., Тер., Жал.) өте бұзық адам. Кейде малға да айтылады. Ол өте а й б ы қ а н адам болды ғой. Ферманың не бір а й б ы қ а н бұқалары бар Қ орда., Қарм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
айбықадам — сын. жерг. Көкбет, долы, әдепсіз. А й б ы қ а д а м қатындардан аулақ жүргеннен жақсысы жоқ (Ауызекі тіл.) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі