- биеқарын
- (Жамб., Шу) басында дәні бар, бие жейтін шөп. Б и е қ а р ы н н ы ң дәнін қуырып жеуге де болады (Жамб., Шу)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
биеқарын — зат. бот. Биенің қарны сияқты қампиып өсетін өсімдік (О. Нақысбеков, Ауыс. гов., 112) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кәртамыс — сын. сөйл. Қартамыс. – Әй, Дүке! Бұ к ә р т а м ы с шалдарды қайтесің. Оларды қырық күн қуаласаң да қу құмалақ түспейді (К. Ахметбеков, Ақдала, 2, 38). Мәселен, биені қасабалы (7 8 жасар), сары қарын (8 9), сақа бие (10 12), к ә р т а м ы с (12… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бастауық — сын. Бастай беретін, бастағыш (мал). Б а с т а у ы қ мес қарын құла бие жылқы алдына түсіп озып барған соңғы қырат белегіріне шыға бергені сол еді (Ж. Ахмади, Айтұмар, 13) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі