- бедеу ат
- Қ-орда., Арал; Гур., Маңғ.) түрікменің жүйрік жылқысының тұқымынан шыққан ат. [Қырғызша беде (Кирг.-рус. сл., 1965, 79)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
бедеу — зат. 1. Жүйрік, бәйге аты, жараған жылқы. 2. Қысыр, бойдақ … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бойдақ мал — Әлі төлдемеген, қысыр қалған не мүлде төлдемейтін бедеу немесе семіруге бөлінген мал … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
асу — 1 (Қост., Жанг.) шаптыру. Бедеу биеге айғыр а с қ а н м е н құлындамайды (Қост., Жанг.) 2 (Ақт., Ырғ.; Қ орда: Жал., Қарм.) аса. Қолхозымызда 400 ден а с у жылқымыз бар (Ақт., Ырғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
арқар — I зат. Арқардың асығы. Халқымыздың асық екеш асыққа да жеке жеке ат берген: құлжаныкін – құлжа, арқардікін – а р қ а р, қойдыкін – асық, ешкінікін – ешкімай, сиырдыкін – с о м п а й (кей жерде) деп атаған (Қаз. әдеб. 15.02.1974, 2). II зат. астр … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ылғасыз — … Қырық күнің біткенше Қысырдың сүтін еміздім. Ы л ғ а с ы з болсын бедеу деп Қулықтың сүтін еміздім (Қобыланды) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі