баялыш — иск. Ак өянке, ак тал; тал үләне … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
баялыш — зат. Шөлді, шөлейт жерге тырбиып өсетін, алабота тұқымдасына жататын бұта … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
тозлут — Баялыш (ак тал) үләненең чүлләрдә тозлы туфракта үсә торган төрчәсе … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
Семейство лошадиные — Лошади отличаются средней величиной, прекрасным сложением, относительно сильными конечностями и худощавой вытянутой головой, имеющей большие, живые глаза, заостренные подвижные уши средней величины и широко открытые ноздри. Шея толстая, с … Жизнь животных
қатты қара — (Түрікм.: Красн., Небид.) түпкі бұтағы баялышқа ұқсас ұзындығы 30 35 см, басында қатты бүршігі бар түйе жейтін шөп. Қ а т т ы қ а р а н ы ң басындағы бүршігі суықта да түспейді (Түрікм., Красн.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
су-сөл — 1 (Гур., Маңғ.) су му, су сияқты, т.б. заттар. С у с ө л д і білмейтін баялыш деген отқа жағатын шөп болады (Гур., Маңғ.) 2 (Сем.: Көкп., Ақс.) лай, батпақ, жауын шашынды күн. С у с ө л г е галош киіп жүру керек (Сем., Көкп.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарабатқыл — зат. бот. Ащы ш ө п т е рд і ң б і р т ү р і . А қ қ ұ рт т а н сақтандыратын жақсы оттарға баялыш, жусан, ермен, қ а р а б а т қ ы л, кекіре, итсигек, бұйырғын т.б. қыр шөптері жатады (Қаз. этнография., 1, 109) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
өніс — зат. сөйл. Өнетін, өсетін зат; өсімдік. Сүйсінетіндей сұлулығы жоқ сайдың іші де, баялыш пен қотырқара, теріскеннен өзге ө н і с і жоқ екі жақ беткейдің сұрқы да соншалық ентелеп әсерленетіндей көрініс емес ті (Б.Нұржекеев, Бір ғана махабб., 68) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
татыраулы — сын. Татырауы бар, татырау өскен. Сарыарқада – т а т ы р а у л ы ащы, қау көде, қу баялыш өсетін сортаң құмда ыдырай көшіп, киікше босып жүрген көшпелі елдің қуанышы мен қайғысын кеудесіне сыйғызыпты (С.Талжанов, Ұлдай кегі, 132) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі