Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қан — құю. Сау адамның қанын қансыраған немесе науқас адамның қан тамырына құятын әдіс. Қ а н қ ұ ю д а н бұрын науқастың қаны толық зерттеліп, оның қан тобы анықталады (ҚСЭ, 6, 449). Қан сигектетті. Қанын ағызды, қанын сорғалатты. Төре Байху 1635 жылы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
оңғақтан — ет. Оңып кету, өңін (түсін) жоғалту. Жиек жиегі қырқылған, әрі көне тоздықтан түсіне дейін о ң ғ а қ т а н ы п, қазір не қара, не қоңыр екені белгісіз терсіңді малақайын қағып сілкіп басына киді (К.Ахметбеков, Қасірет, 1, 95) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
