- азбар
- 11. (Көкш.: Щуч., Еңб.; Гур., Маңғ.; Ақт., Ырғ.; Қ-орда, Арал; Қарақ.; Рес., Волг.) ашық қора. Малды а з б а р ғ а қамаңдар (Көкш., Щуч.). Сиырды бұзауымен а з б а р ғ а енгіз Қ-орда., Арал). А з б а р д а тұрып жем жеген, Мырзалар мінген ат кетті... Сарала деңмент қылыш бау Мұра деп салған зат кетті (Қашаған ақын). А з б а р ғ а қойды көбінесе жазда ұстаймыз (Қарақ.). 2. (Орал, Чап.; Рес., Орын.) жабық қора. А з б а р ғ а қоя тұрсаңшы оныңды (Рес., Орын.). 3. Қ-орда., Арал) ат қора. Торы атты а з б а р ғ а байлап қой Қ-орда., Арал). 4. (Гур., Маңғ.) ұстаның іс үйі. Бұл ұстаның а з б а р ы (Гур., Маңғ.). 5. (Ақт., Ырғ.; Рес., Орын.) қора. А з б а р ғ а ешкіні қамап қойдым (Рес., Орын.). Менің атым а з б а рд ы ң ішінде тұр (Ақт., Ырғ.). 6. (ҚХР) қора ішіне салынатын оңаша кішкене үйшік. Онда көбінесе қараңғылап мал бордақылайды және арық-тұрақты айрым күтімге алады. Мал азығы да қысқы а з б а р л а р ы н а тасылып болған жоқ («Қ. ту», №103, 1939)2(Гур., Маңғ.; Рес., Волг.; Түрікм.: Красн., Таш., Мары) құрал-сайман, аспап. Завхозға айт а з б а р л а р д ы түгендей, таярласын (Түрікм., Таш.). Жұмысты адам емес, а з б а р істейді (Мақал)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.