бақал

1

(Жамб., Шу) ұсақ-түйек сататын саудагер. Чыны б а қ а л д ы ң қолына түссе, қымбат сатады (Жамб., Шу)

2

(Сем.: Ақс., Абай) мықыр, тапал адам. Алдымызда келе жатқан б а қ а л кісі Әйтімнің бауыры. Өспей қалған нәрселерді де б а қ а л деп айтамыз (Сем., Ақс.)

3

(Қ-орда: Сыр., Жал., Шиелі; Жамб., Шу; Алм., Іле) бидайдың келтегі, дәні түспей қалғаны. Зәрлі жұмысың болмаса, жүгерінің б а қ а л ы н жинасып жібер (Жамб., Шу). Комбайнмен қанша таза жиналғанымен бидайдың б а қ а л ы байқалады Қ-орда., Жал.)

4

(Қост., Аман.) қисық, қыңыр. Ол өзі бір б а қ а л адам (Қост., Аман.)

5

(Рес., Сарат.) риза. Қабес бөлген соң оған б а қ а л болу керек (Рес., Сарат.)