ыспар

(Монғ.) 1. шебер, ісмер, іскер. Әзірге кім неге ы с п а р болса, соны істей тұрсын (Монғ.). Аңшылар бригадасының құрамына суыр майын дайындайтын ы с п а р адамдарды тағайындау дұрыс (“Ж. өмір”, 11.08. 1983). Жоңғар жұртында, “ханнан қазаншы ы с п а р” деген сөз бар (С. Тәу., Ақыр Жән., 153). Ермек іске шебер, ас-судың жайына ы сп а р, қылықты қыз өсіп, сындардай сұлу бой түзеп, ер жетті (С. Тәу., Ақыр Жән., 158). Жау болса да шіркіннің найза қайтаруы ы с п а р, қолы мұндай қатты болар ма? (С. Тәу., Ақыр Жән., 224). Мұндайда ы с п а р, тапқыр, әнші, шешен, палуан өнерлі жігіттерді ертеді. Мұның бәрі беташар айтқан жігіттің ы с п а р өнерлігіне байланысты болып келеді (Б. Кәм., Мон. қаз. салт-дәс., 27). 2. пысық. Күннен бұрын тағайындалған ығайда-сығай, ы с п а р жігіттер тойшыларды тосып алып, қолтығынан сүйеп түсіріп, аттарын кермеге байлап жүр (С. Тәу., Арм. тау, 84). Ала сиыр, жалғыз бұзау, жетім құлын үшеуін ы с п а р әйел күн сайын бағып, асырай беріпті (Монғ. қаз. әд., 1). Қ. іспекер.