ыпы-тыпы

1. (Гур., Бал.) жалма-жан, тез, абыр-сабыр. Қайықтарды мұз соққанда аушылар ы п ы-т ы п ы мұзға түсті. Қайықтардың жанында көп тұрмай, ы п ыт ы п ы жүріп кетті (Гур., Бал.). 2. (Орал, Жән.) асығыс, жылдам. Төлеген ы п ы-т ы п ы атқа мінді де, кетіп қалды (Орал, Жән.)