- ыпын
- 1. (Рес., Орын.) береке. Күн салқындаса ы п ы н ы м ы з қашады (Орын., Бөр.). 2. (Қ-орда: Қарм., Сыр.) кейіп, түр, әлпет. Небір ы п ы н с ы з адамдар болады екен Қ-орда., Сыр.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.