Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
ақымақгершілік — зат. Ақымақ болушылық, ақымақтық. Құр бекер намысқа тырысып, қолың көтере алмайтын шоқпарды белге қыстырып жүру – а қ ы м а қ г е р ш л і к (Р. Тоқтаров, Ғасыр наны, 393) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ақымақша — үст. Ақымақ тәрізді, ақымақ сияқты. Болыпты ертеде бір зұлым патша, Әр түрлі іс істеген а қ ы м а қ ш а. Қабаған ит біткенді түгел бағып, Сол үшін жұмсап өткен ырғын ақша (А. Үлімжіұлы, Шығ. жин., 2, 85) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ақымақтың шай қалтасы — (ҚХР) алдауға түсетін нағыз ақымақ адам. Әй, а қ ым а қ т ы ң ш а й қ а л т а с ы а й, елдің сені алдап салғанына сеніп жүрсің бе? (ҚХР) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қылғыма — қонақ. Тамақ ішу үшін келген қонақ. Қазақ халқы жалпы қонақтарды: арнайы қонақ, құдайы қонақ, қыдырма қонақ, қ ы л ғ ы м а қ о н а қ деп төртке бөледі (А.Нүсіпоқасұлы, Ағаш бесік,., 2, 70 … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
арғымақ — зат. Сымбатты да жүрдек, асыл тұқымды жылқы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
балқыма — сын. Балқып сұйық күйге айналған зат; металл … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
зағыма — зат. диал. Түбі таяз, үлкен табақ … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
тоқыма — сын. Бізбен, шимен шалып тоқыған, тор көзді … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
зағыма — (Түрікм., Таш.) түбі тайыз үлкен табақ. Күрішті шұқып отырмай з а ғ ы м а ғ а салып екшесеңші (Түрікм., Таш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зуқыма — (Гур., Маңғ.) өтірікші, суайт. Ол өзі бір ысқыртып сөйлейтін з у қ ы м а кісі болатын (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
