- байлап беру
- (Шығ.Қаз.: Зайс., Марқ.) қоса беру. Дүкеннен мата алып едім, бір сабынды б а й л а п б е р д і (Шығ.Қаз., Зайс.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
ақ — 1 (Алм., Жам.) сауылатын малдардағы ауру. А қ тиді ме, сүт шықпайды (Алм., Жам.) 2 (Алм., Жам.) анық, айқын, шын. Бір өтірігі жоқ, бәрі а қ, батыр жаудың қол аяғын байлап, осында алып келді (Алм., Жам.) 3 (Жамб., Жам.) тек, тек қана. Мұндай еңбек … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
керте — 1 (Қост., Жанг.; Жезқ., Ұлы.) малға шөп салатын тоқыма оттық, ақыр. Қорадағы к е р т е д е шөп жатыр, атыңды соған қой (Қост., Жанг.). К е р т е г е шөп қатып қалған екен, зорға тазалап алдым (Жезқ., Ұлы.). Бөрінің қапшығынан үркіп, бір жүрдек ат … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мәйек салу — (Гур., Тең.) ұзын ағашқа шүберек байлап, жоғары көтеріп белгі беру. Түнде м ә й е к т і кәресінге малып, от қойып жоғары көтерді. Ол м ә й е к с а л д ы (Гур., Тең.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
су жығу — (Талд., Панф.; Алм., Еңб қаз.) суды бөгеп, байлап қойған жерді ашу, су жіберу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ағаш — адам. ауыс. Қатып қалған, қайырымсыз, мейірімсіз. Ақ желке сияқты өзінен елі төменге құдайсып өзінен бір саты «жоғарыға алдияр тақсыр» деп бас иіп, жорғақтап, бендесіп тұратын нәрсіз, ой санасыз, а ғ а ш а д а м ғ а бүгінгі ұзақ ісі естіп біліп… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі