- ыбғал
- (Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта) талай, тағдыр. Әй, өзіңнің ы б ғ а л ы ң біледі де (Түрікм., Көнеүр.). [Түрікменше ыкбал (Рус.-туркм. сл., 1956); қарақ. ығбал (Карак.-рус. сл., 1956)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
