- шырыю
- (Маң.: Маңғ., Шевч.) етек-жеңін жинай алмау, мұрнынан шаншылу. Өзі алты үйді қатар салып ш ы р и ы п жатқанда, саған көңіл бөле алмас (Маң., Маңғ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
