- шырмауық
- (Шығ.Қаз., Ү-Н.) құлмақ. Мына ш ы р м а у ы қ өте жақсы өскен екен (Шығ.Қаз., Ү-Н.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
шырмауықша — үст. Шырмауық тәрізді, шырмауық секілді. Тіпті гүлді шөптер ш ы р м а у ы қ ш а шырматылып, көп қабат үйлердің терезелеріне өрмелеп шығып кетеді екен (Ә.Асқаров, Таңд., 22). Шым шытырық шырықсыз ойлар шақшадай басты шарадай етіп, ш ы р м а у ы қ… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шырмауық — зат. бот. Бір нәрсенің бойына шырмалып өсетін көпжылдық есімдік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шырмауық — … 2. ауыс. Шырмап алған, шытырман, қалың. Шыланған көзі буалдырланып, шым шытырман ш ы р м а у ы қ ой шиырына енген әке мұны бұл жолы аңдамай қалды (Саржайлау, 48) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ем шырмауық — зат. бот. Түйе шырмауық тұқымдасының біртуысы. Сабағы шырмалып, не тік өсетін бұта. Бұдан жүрек дәрісі дайындалады … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
тікенқурай — зат. бот. Үстін тікен басқан, биіктігі 50 150 см дей, көпжылдық қурай. Соның салдарынан таулы егістіктерде арамшөптер, әсіресе қара сұлы мен жабайы сурепка, т і к е н қ у р а й өте көп тараған (К.Боранғазиев, Жемшөп., 24). Алайда шырмауық, т і к… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жөргеміш — (Шымк., Түлк.) шырмауық тәрізді сарғылт шөп. Ж ө р г е м і ш т і ң бүршігі болады. Ж ө р г е м і ш т і мал жемейді. Ж ө р г е м і ш қараталға, жоңыршқаның түбіне оралып шығады (Шымк., Түлк.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жүргеміш — (Шымк., Қызылқ.) шырмауық тәрізді бүршікті сарғылт шөп. Ж ү р г ем і ш т і ң бүршігі болады (Шымк., Қызылқ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құлмақ — (Алм., Жам.; Сем.: Көкп., Ақс.) ашытқы, тоғай арасына шығатын дәні ақ, шырмауық сияқты шөп. Ұлтай қ ұ л м а қ әкеп нан ашытты (Алм., Жам.). Қ ұ л м а қ т ы қолдан егуге де болады (Сем., Көкп.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құндақ — 1 1. (Қост., Жанг.) нан ашытатын өсімдік, шырмауық шөп. Қ ұ н д а қ тоғайда көп болады. Есенқазы қ ұ н д а қ теріп әкелді (Қост., Жанг.). 2. (Қар.) сыраның ашытқысы. Сыра ашытатын қ ұ н д а қ бар ма екен (Қар.) 2 (Қост., Об.) ұғымтал, зерек. Ол… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мажыра — Қ орда., Арал; Рес.: Волг., Сарат.) қалып, жай, жайбарақат. Су кәйтіп м а ж ы р а с ы н а келе бастайды Қ орда., Арал). Шуаққа шомылған жалпақ дала бүгін сондай м а ж ы р а, тамылжып тұр (“Жұлдыз”, №4, 1988, 95). М а ж ы р а жай бір түлеп, бір… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі