шырақ — зат. Бөлмені жарық етіп тұратын шырағдан, шам (май шам) … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шырақшы — зат. Мешітте, мазарда шырағдан жағып отыратын адам … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шырағия — (Орал, Жән.) шырағым, қарағым. Бетім ау, мына Шоқай шатысайын деген бе, ш ы р а ғ и я а у (Қ. Қар., Алт. ізд., 296) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шырағдан — зат. Шырақ орнатылатын тұғыр. зат. Өлген адамның басына жағып қоятын жарық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шырағдан — (Жамб.: Шу, Мер., Сар., Жуа.; Жезқ., Ағад.; Қарақ.; Павл., Леб.) май шам, шілтерсіз май шам, шырақ. Ш ы р а ғ д а нд ы жақпаса, қараңғы боп кетті (Жамб., Шу) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шырағымда — ет. Қ а р а ғ ы м шырағым деп айту, айналып толғану. – Қарағымдадық, ш ы р а ғ ы м д а д ы қ, қойдың ба?! Ақылмен бітпеген істің аяғы, міне, өстіп өкінішпен бітеді (Ж.Ахмади, Айтұмар, 93) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шырақ — (Рес.: Сарат., Астр.) жарым. Ол ш ы р а қ қой өзі! (Рес., Сарат.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шыра — … Әуелде жаңа ғана түтіндене лапылдаған жалыны күрт азайған, дірілдей өлімсіреген ш ы р а жарығынан көз айыра алмады (М.Мағауин, Аласапыран, 2, 142) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шыра шөлмек — (Түрікм.: Красн., Небид.) жермай шамның шынысы, мойны. Ш ыр а ш ө л м е к сынып қалып, кешеден бері жалпылдақ шаммен отырмыз (Түрікм., Небид.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шырақ болу — (Қ орда: Қарм., Жал., Сыр., Арал) көңілдегідей болу, ойлаған жерден шығу, сәті түсу. Бұл жұмыс ш ы р а қ б о лғ а л ы тұр екен Қ орда., Қарм.). Жылдағыға қарағанда бұлар биыл ш ы р а қ б о л д ы Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
