- шың
- 1(Рес., Орын.) тас. Пөгірепті бір метрден артық қаза алмадық, асты ш ы ң (Орын., Бөр.)2Қ-орда., Сыр.) есіктің ілгегін салатын орын. Есіктің ілгегін ш ы ң ғ а оңдап кигіз Қ-орда., Сыр.)3(Рес., Омбы) дөңгелектің сыртындағы темір
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.