шынжау

шынжау
(Маң.: Маңғ., Шевч.; Жамб., Жуа.; Өзб., Ташк.) нәзік, арық, ілмиген. Ш ы нж а у қозы пышаққа жарамас, соятын болсаң басқасын сой (Маң., Маңғ.). Көз алды бұлдырап, басы айналды да жіңішке, ш ы н ж а у денесі бұралып құлады (Р. Райым., Жап. жаңғ., І, 25)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Смотреть что такое "шынжау" в других словарях:

  • шүпек — (Өзб., Ташк.) арық, тыриған, шынжау. Кішілеу келген ш ү п е к жігіт тым қызып алыпты (Р. Райым., Жап. жаңғ., ІІ, 347) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • қабысыңқыра — ет. Аздап қабысу, қушиыңқырау. Өйткені беті қ а б ы с ы ң қ ы р а ғ а н кекселеу көрінеді, жас емес, шынжау етті жасамыс кісі (Ә.Асқаров, Таңд., 114) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»