- шылауыш
- 1(Рес., Орын.) сыпырғыш. Ш ы л а у ы ш п е н ұшырған бидайдың үстін тазалайды (Орын., Бөр.)2(Орал, Қара.) баланың бетіне түсетін жара. Бетке түскен ш ы л а у ы ш кешікпей жазылып кетті (Орал, Қара.)3(Шығ.Қаз.: Күрш., Зайс.; Сем., Мақ.; Талд., Гв.) шаршы, ақ орамал. Бұрын ш ы л а у ы ш т ы жастар тарта беруші еді, соңғы кезде ш ы л а у ы ш т ы кемпірлер ғана тартады (Шығ.Қаз., Зайс.). Ш ы л а у ы ш т ы сәукеле сыртынан тартады (Талд., Гв.). 2. (Сем.: Абай, Ақс., Көкп.; Тау., Қош.) кимешектің сыртынан тартатын орамал. Ш ы л ау ы ш әйелдердің ұнататын бас киімі (Тау., Қош.). Мынау кімнің ш ы л а у ы ш ы? (Сем., Ақс.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.