шылауыш

шылауыш
1
(Рес., Орын.) сыпырғыш. Ш ы л а у ы ш п е н ұшырған бидайдың үстін тазалайды (Орын., Бөр.)
2
(Орал, Қара.) баланың бетіне түсетін жара. Бетке түскен ш ы л а у ы ш кешікпей жазылып кетті (Орал, Қара.)
3
(Шығ.Қаз.: Күрш., Зайс.; Сем., Мақ.; Талд., Гв.) шаршы, ақ орамал. Бұрын ш ы л а у ы ш т ы жастар тарта беруші еді, соңғы кезде ш ы л а у ы ш т ы кемпірлер ғана тартады (Шығ.Қаз., Зайс.). Ш ы л а у ы ш т ы сәукеле сыртынан тартады (Талд., Гв.). 2. (Сем.: Абай, Ақс., Көкп.; Тау., Қош.) кимешектің сыртынан тартатын орамал. Ш ы л ау ы ш әйелдердің ұнататын бас киімі (Тау., Қош.). Мынау кімнің ш ы л а у ы ш ы? (Сем., Ақс.)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "шылауыш" в других словарях:

  • шылауыш — зат. Кимешек үстінен байланатын, үлкен ақ шаршы орамал …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • жылауыш — (Жамб., Мер.) ақ орамал, шылауыш …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • шұлауыш — (Монғ.) шылауыш. Ал, сары бәйбіше өзінше сәнденген. Ш ұ л а у ы ш ы н ы ң құйрығына екі жерден маржан тізген сылдырлауық шолпы тағып, маңдайына қоңырау салпыншақты, күміс ай түйреуіш таққан көрінеді (С. Тәу., Арм. тау, 85) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • ағзу — зат. Мата аты; ақзон. Үш ен а ғ з у шылауыш, Туырлықтай кеңдігі. Бір қараңа бір киім, Алғызып киген құрғыры (А. Үлімжіұлы, Шығ. жин., 2, 332) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»