шыбар

(Шығ.Қаз., Марқ.; Сем.: Абай, Аяг.; Жезқ., Ағад.; Қост., Арқ.; Монғ.) 1. шұбар. Ш ы б а р ат жүрдек (Шығ.Қаз., Марқ.). Ш ы б а р тілмен сөйлемеу керек (Жезқ., Ағад.). Қақпасының өзі бір қабырғадай. Қызыл шаңқан бояулы. Ала ш ы б а р өрнек, айдаһардың суреті салынған (С. Тәу., Арм. тау, 99). 2. жазық далада кездесетін тобылғылы, шөбі қалың ояң жер. Мал ш ы б а р д а жатыр (Жезқ., Ағад.). Семей жағында айтылуы мен жазылуы Шұбартау түрінде қалыптасқан жер атын сол өлкенің тұрғын халқы Шыбартау деп атайды