шұңқыр

1

(Көкш.: Еңб., Щуч.; Сем.: Абай, Ақс., Көкп.; Жезқ., Ағад.) фарфор, шәшке-шынаяқ. Шәйді кесемен емес, ш ұ ңқ ы р м е н ішкенді жақсы көреді екен, ш ұ ңқ ы р ғ а құйып бер (Жезқ., Ағад.). қ. шұқыр.

2

(Қарақ., Тақт.) әр нәрседен хабардар, білімді (адам туралы). Бізбен әңгімелескеннен гөрі көп білетін Бақаң сыяқты ш ұ ң қ ы р адаммен әңгімелескенің жөн (Қарақ., Тақт.)