- шұжық
- 1(Көкш., Қ-ту) есіктің құлып ілетін темірі. Ләпкенің ш ұ ж ы ғ ы н жұлып алып кіргенін екі әйел көрді (Көкш., Қ-ту)2(Сем., Ұрж.) сырға. Ш ұ ж ы ғ ы м сынып қалды (Сем., Ұрж.)3(Талд., Панф.; Алм., Шел.) қамыттың ішкі жағына, қамыт ағаш астына киетін жұмсақ киіз, астар
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.