- шүлдік
- 1(Қост.: Аман., Жанг.) қол диірменнің ортасына орнатқан қада темір. Диірменнің ш ү л д і г і жоқ. Тиірменнің ш ү л д і г і босап кетіпті (Қост., Аман.)2(Ақт.: Ключ., Жұр.; Түрікм.: Көнеүр., Тахта, Таш., Тедж.) балалар ойыны (төрт бұрыштап сызған жердің ортасына ұзындығы 10-15 см ұшталған ағашты лақтырып, таяқпен ұрып ойнау). Балалар ш ү л д і к ойнап жүр (Ақт., Ключ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.