Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
шолан — ұрды… Сол сәтте ат үстіндегі бар қалмақ ш о л а н ұ р ы п ортада тұрған Наурызбайға лап қойды (Соц. Қаз., 16. 02. 1991, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шолан — зат. Тамақ, оны мұны сақтайтын аула ішіндегі бөлек бөлме; қойма … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
клет — зат. 1. Тормен қоршалған орын, жай. 2. Үймен жапсар лас немесе бөлек салынған шолан … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ет күрке — (Қост., Жанг.) шошала, шолан. Ондай бөлмені е т к ү р к е деп те атайды (Қост., Жанг.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кашагер — (Орал: Жән., Орда) от көсейтін ұзын темір көсеу. Айнам, к а ш а г е р д і шоланға апарып қойшы (Орал, Орда). К а ш аг е р с і з от жағуға бола ма екен, бар, алып кел (Орал, Жән.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жазымдал — жазымда етістігінен жасалған ырықсыз етіс. Сен білмейсің, бұның атасы Шолан біздің бабаларымыздың қолынан ж а з ы м д а л ғ а н (Шешендік сөздер, 1967, 48) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
