шилан

(Ақт., Ойыл; Орал: Жән., Орда, Казт.; Қ-орда: Қарм., Арал, Жал.; Гур., Есб.; Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта, Красн., Ашх.; Маң.: Маңғ., Шевч.) ақша салатын былғары қалта, әмиян (қ.), көмәжнік (қ.). Қалтасынан ш и л а н ы н түсіріп алыпты Қ-орда., Арал). Қолдарына алып ш и л а н д ы, Аралады қарманын, Ақшаға алдым толтырып, Аямады барларын (Қашаған). Төс қалтасынан былғары ш и л а н д ы алып, Есейге ұсынды (Ғ. Сл., Заман., 25). Қойын қалталарын кезек-кезек қарап, ш и л а н ы н ақтарып жатқан Атаман да Арманның мысқылын ұнатпай, көз қиығымен шолып өтті (Ә. Сәр., Тол. туғ., 81). [Қарақалпақ тілінде бұл сөз шыжлан деген үлгіде айтылады (Рус.-карак. сл., 68)]