- аяр
- (Жамб., Шу) айлакер, сұм. Табытты жерге тигізетін а я р істейді (Жамб., Шу). Өзінің маман саудагер а я р л а р ы арқылы өте жоғары бағамен жасырып сатты (Б. Соқп., 16 жас. чемп., 84). [Өзбекше айер қу, алаяқ (Узб.-рус. сл., 1959, 26); әзірб. аяр айлалы, тапқыр (Азерб.-рус. сл., I, 1962, 85); қырғ. аяр сиқыршы, көреген (К. Юд., КРС, 88); түр. айяр алдаушы, залым, алаяқ (Тур.-рус. сл., 1977, 84); ар. әйяр сұм, айлакер (Ар.-рус. сл., II, 1970, 645)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.