- шегу
- 11. (Маң., Маңғ.; Гур.: Есб., Тең.; Рес., Сарат.) таразыға тарту, өлшеу. Салмағын байқағың келсе, шеккіге (қ.) ш е г і п көр (Маң., Маңғ.). Ләпкеші затты складтан ш е г і п алады (Рес., Сарат.). Жайық бойы қазақтарында да бұл сөз айтылады. 2. (Түрікм.: Красн., Бекд., Небид., Ашх., Гяу., Таш., Көнеүр., Тедж., Байр., Мары; Гур.; Орал: Чап., Жымп.) қою, салу, өлшеу, тарту, т.б. Колхоз бастық қол ш е к к е н (Түрікм., Тедж.). Бұл бала сурет ш е к к і ш (Түрікм., Ашх.). [Түрікменше чекмек (Туркм.-рус. сл., 1940); өзб. чекмоқ (Узб.-рус. сл., 1954); қарақ. шек (Карак.-рус. сл., 1958)]2(Гур.; Маң., Маңғ.; Сем.: Аяг., Көкп., Ақс.; Монғ.) жегу, ат жегу. Атты арбаға ш е г і ң д е р, тезірек аттанайық (Сем., Көкп.). Жылқыны әуелде Арқа жағы, базарлы ел ш е к т і, біздің ел ш е г у д і көпке дейін білген жоқ (Маң., Маңғ.)3(Алм., Жам.) жегу, жұмысқа жіберу, қызметке тағайындау. Ана жылы біздің баланы да Талдықорғанға жұмысқа ш е к к е н (Алм., Жам.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.