- шашыратқы
- 1(Жамб.: Сар., Жуа., Тал.; Алм., Жам.; Шымк.: Түлк., Мақт., Түркіс.) ұзын сабақты, басы бүршікті шөп. Сабағымен егін баулайды, отқа да жағады. Ауырған балаларды тұнбасымен шомылдырады. Анау көрінген – ш а ш ы р а т қ ы жинап жүрген балалар (Жамб., Сар.). Бұл баланы ш а ш ыр а т қ ы ғ а салатын екен (Шымк., Мақт.). Бидайды ш а ш ы р а т қ ы м е н баула (Шымк., Түлк.). Ш а ш ы р а т қ ы күнсіген адамға, сүйек-сүйегі қақсаған адамға ем (Шымк., Түркіс.)2(Қарақ., Мой.) тоқты, шыбыш күйектен шыққанда қойшыға ырым қып беретін сыйлық. Қараматау жесе, тоқты қашар, ш а ш ы р а т қ ы бермесе боқты қашар (Қарақ., Мой.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.