- шатыраш
- 1(Қост.: Об., Тоб.; Павл., Ерт.; Қ-орда: Шиелі, Сыр., Жал., Қарм.; Ақт., Ключ.; Орал, Жән.; Рес., Орын.; Монғ.) дойбы. Бұрын ш а т ы р а ш т ы тым жақсы ойнайтын едім, кәзір тосырқап қаппын (Қост., Об.). Ал біз ш а т ы р а ш тақтасындағы пидамыз (М. Мағ., Алас., 576). Бір жаяуды жүремін Ойын болар порым жоқ. Бұл ш а т ы р а ш т а білемін, Мерзімдерге орын жоқ (Ш. Құдайб., Шығ., 400). Оқу үйінде тек қана 200-дей кітап пен үш ш а т ы р а ш бар (Павл., Ерт.). Ш ат ы р а ш ойнауды дайымшылық қылмадық (Орын., Ад.)2(Маң., Маңғ.) тентек, мінезі шатақ. Мінезі ш а т ы р а ш – байқап сөйлеспесең болмайды (Маң., Маңғ.)3(Шығ.Қаз., Қатон.) қос, күрке. Досының жаман ш а т ы р а ш ы «өз үйі өлең төсегіндей» болып, төрін босатқан жоқ (О. Бөк., Өз от өш., 20)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.