Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
шатпа — I зат. жерг. Төрт қанатты, кішкентай ескі киіз үй. Өзінің төрт қанат ш а т п а с ы болғанда ғой, әлдеқашан айнадай боп шыға келер еді (Ә.Кекілбаев, Құсқанаты, 61). Малшыларға ш а т п а тігіліп берілді (Қ.Исабаев, Шоң би, 176). Біз мезгілге ш а т… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шатпау — шатпа етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
абақоңыр — (Қост.: Торғ., Аман.) орташа күй. Сенің атыңның а б а қ о ң ы р күйі бар (Қост., Аман.). …атағы шыққан зергердің алдына мал түспейді емес, бірақ сол баяғы төрт қанат шатпа, көк ала түтін, ә б е қ о ң ы р күн көріс (Ә. Кекіл., Үркер, 482) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шатпырақтау — (Сем., Абай) шатпақтау, әр нәрсенің басын бір шалу. Ей, әр нәрсені ш а т п ы р а қ т а м а й тыныш отыр (Сем., Абай) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әбжыланша — үст. Әбжылан сияқты, әбжылан тәрізді. – Қой, қайдағыны шатпа, деп құлақ түбінде ә б ж ы л а н ш а ысылдады қара шал (Ж. Қорғасбек, Жынды қайың, 9). Кертоқал ә б ж ы л а н ш а ысқырынып, Басына бағдан Хорлан түсті бүлік. Өгей қыз «отырса – опақ,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
