шаталау

1

(Орал, Жән.; Гур.: Есб., Бақс.) жаңылу, қателесу. Қазір күйлерді тартқанда ш а т а л а п қала беретін болдым. Ол ш ат а л а п, аузындағы сөзін де дұрыс сөйлей алмады (Орал, Жән.). Орынғали аталарына тарата алмай әбден ш а т а л а д ы (Гур., Есб.)

2

(Қ-орда: Шиелі, Қарм., Сыр., Қаз.) шатасу, басы қату, әуре-сарсаңға түсу. Баласы оқуға түсе алмай, қалада текке ш ат а л а п жүр екен Қ-орда., Сыр.). Келгенін аузына ол да оталады, Сау басын саудаға ұрып ш а т а л а д ы (Т. Ізт., Рүс. дас., 162)