Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
ШАТА — жен., ·стар. плащ. охабень, верхняя одежда. Должен бяше противу послу изыти пешо, на милю, без шаты. ·летописн. | ныне, южн. и зап. оклад иконы, риза. Шата серебряная, золоченая. Толковый словарь Даля. В.И. Даль. 1863 1866 … Толковый словарь Даля
шата — шата, шати одяг, шаття, коштовний одяг … Зведений словник застарілих та маловживаних слів
шата — 1 (Қост., Жанг.; Қар., Қарқ.) мінезі шәлкез, тентек, шатақ шығарғыш. Мінезі ш а т а ғой өзінің: тиіп кетсең, өзіңе бас салғалы тұр (Қост., Жанг.). Оған соқтықпа – ол ш а т а кісі (Қар., Қарқ.). Әй, енеңді ұрайын, Маусымбектің ш а т а с ы не… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шатақ қом — (Қарақ.) шатақ шығарушы бұзық адам … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шатаққойлау — сын. Аздап шатаққұмар, шатақшыл. Ол маңайындағы балаларға өктемдік жасап үйренген ш а т а қ қ о й л а у (Б.Соқпақбаев, Балалық., 33) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шата — верхнее платье, плащ , металлический оклад икон , южн., зап., укр. шата одежда , блр. шата, чеш. šаt одежда , слвц. šаtа, польск. szata, в. луж. šаt. Древнее заимств. из герм. *hêtaz м., ср. р., ср. в. н. hâʒ м. платье , hæʒе ср. р. кафтан,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
шата́ть — аю, аешь; несов., перех. 1. Приводить в колебательное движение, раскачивать из стороны в сторону. Ветер шатал сухие бурьяны, вылизывал снежинки из каждой складочки земли. Сартаков, Философский камень. | в безл. употр. Дрезина, выйдя из тупика,… … Малый академический словарь
шата — див. шати … Український тлумачний словник
шата — іменник жіночого роду в однині вживається рідко … Орфографічний словник української мови
шата — 1. адзежына; 2. плашч; 3. толькі мн. адзенне … Старабеларускі лексікон
шата — ти, ж. Пр. Жіноче, довге, невизначеної форми верхнє вбрання … Словник лемківскої говірки
