шарлау

1

1. (Шығ.Қаз., Тарб.; Алм.; Жамб., Шу; Қ-орда: Сыр., Жал.) қырмандағы астықты қызылдау, желге атып, ұшырып шөп-шардан арылту. Қырмандағы бидай – ш а рл а н ғ а н бидай (Алм.). Бидайды ш а р л а п болысымен ауданға жөнелтеміз Қ-орда., Сыр.)

2

(Шығ.Қаз., Тарб.) түгендеу, санау, есеп-қисабын алу. Ауданнан есепшілер келіп мал ш а р л а п жатыр (Шығ.Қаз., Тарб.). 2. аралау. Жайлаудағы малды түгел ш а р л а п болдық (Шығ.Қаз., Тарб.)