шаптау

1

(Алм.: Кег., Еңб-қаз.) жапсыру. Қамырды қолмен басып-басып алып, қызып тұрған тандырға апарып ш а п т а йд ы (Алм., Кег.)

2

(Қост.: Об., Торғ., Жанг.) шағыстыру, біреудің қолтығына су бүрку, біреуді біреуге айдап салу. Сен кісіні ш а п т ам а й тыныш отыр (Қост., Об.). Адамды ш а п т а п-ш а п т а п біреудің соңына салғанды қоятын кезің болған жоқ па (Қост., Жанг.)