- шаңыт
- (Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта, Тедж., Байр.; Маң.: Маңғ., Шевч.) шаңдатып, шаң борап тұрған. Күн бүгін ш а ң ы т боп тұр екен (Маң., Маңғ.). Маңғыстау өңірінде Шаңытбай деген кісі аттары да осы нұсқада ұшырайды
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
