шанышқақ — зат. сөйл. Шанышқы. зат. сөйл. Оқыра, сәйгел … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шанышқы — 1. (Маң.: Маңғ., Шевч.) айыр. Ш а н ы ш қ ы м е н шөп үйіп жатыр (Маң., Шевч.). Шанышқы сөзі Қазақстанның солтүстік өңірінде тамақ ішетін аспапты, Қызылорда жағында балық аулайтын құралды білдіреді. 2. (Алм., Балқ.) тайыз сулардан балық аулайтын… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шанышқы — Тамақ алып жейтін айыр. зат. Балық ұстайтын үш айыр істік металл бөлшек … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шанышқақ — зат. Малда болатын ауру. Сиырда ш а н ы ш қ а қ, қойда түйнек дейтін ауру болады (ҚСҒ, 9, 9). Бұзылған сапасыз жемшөптен ш а н ы ш қ а қ ауруымен ауырады (Ө.Жолымбетов, Айгөлек, 53). Кейде жұмыс көлігі көп уақыт желдің не жауынның астында тұрса ш … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шанышқақта — ет. ауыс. Тікенше қадалу, түйреу. Ш а н ы ш қ а қ т а ғ а н ызғырыққа, аспанды қаптаған ақсұр бұлтқа қарап, «Япырай, күн жарықтық бір қиғылықты салғалы тұр ау» деп күбірледі (К.Мұқажанұлы, Ортеке, 13) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарауыл шанышқы — (Қарақ.) басына сүйек, құс іліп қойылған қарақшы. Далалы жерде осы уақытқа дейін әрбір үйдің есігінің алдында қ а р а у ы л ш а н ы ш қ ы тұрады (Карақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шаныштыр — шаныш етістігінен жасалған өзгелік етіс. Таяқ дәл раноттың төбесіне жеткенде арттағы адам «Таяғыңды дәл сол араға шаныш» деп ш а н ы ш т ы р а д ы екен (М.Разданұлы, Алтай., 160) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Шаншыкылы — Шаншыкылы древнее кочевое племя в составе Старшего жуза казахов. В литературе может упоминаться как «шанышклы», «шанышкылы», «шаншыклы», реже «чанышкылы», «чанышклы» и «чаншклы». Содержание 1 Значение 2 Символы 3 … Википедия
қиратпа — Қ орда., Арал; Гур., Тең.) шанышқы, балық аулайтын құрал. Кейде қиратпаны жайынға шанышқанда оның саны сынады да, қ и р а т п а жайына кетеді (Гур., Тең.). Қ и р а т п а н ы ң сабы сынғанмен, қ ир а т п а н ы ң бір жағына байланған арқан балықшы… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сенек — 1 (Ақт.: Қараб., Ырғ.; Қ орда, Арал; Қост.: Жанг., Жітіқ.; Рес., Орын.) айыр. Дүкеннен екі с е н е к сатып алдым (Ақт., Қараб.). Біз шөпті с е н е к т е п қора үстіне шығарып жатыр едік (Қост., Жітіқ.). С е н е кт е р д і мана көп әкеліп едіңдер… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
