шану

1

(Ақт., Ойыл; Орал: Казт., Чап., Жымп.; Қ-орда: Сыр., Жал.; Рес., Қалм.) нану, сену. Сен менің айтқаныма шынымен ш а н ы п отырсың ба? (Ақт., Ойыл). Мен оның ертең келем деген сөзіне ш а н ы п қалдым Қ-орда., Сыр.). Кез келген адамның сөзіне ш а н а беруге де болмайды Қ-орда., Жал.). Сенің бұл сөзіңе ш а н б а й м ы н (Орал, Казт.). Қазір электрге ш а н ы п шам ұстамаймыз (Рес., Қалм.). Колхозшылардың ш а н ы п тапсырған 400 қойын қыста бағып күттім («К-з жолы»)

2

(Алм., Ұзын.) тану, айтқан сөзінде тұрмау, тайсалу. Уәдеден ш а н ы п ұятқа қалып жүрмессің деп сенем (Алм., Ұзын.)