шанаш

1. (Ақт., Ырғ.; Қ-орда, Сыр.; Алм.: Кег., Шел.; Қост.: Аман., Жанг.; Маң., Маңғ.) теріден жасалған ыдыс, қап. Ш ан а ш қ а дұз саламыз (Ақт., Ырғ.). Ш а н а ш толы ұн тұр (Қост., Жанг.). Ш а н а ш т а ыдыс-аяқ та тұрады Қ-орда., Сыр.). 2. (Алм.: Кег., Шел., Жам.) торсық, мес, сусын құятын ыдыс. Біздің жерде қымызды ш а н а ш қ а ашытады (Алм., Жам.). Бір ш а н а ш қымыз көбіне жетеді ғой, бұл жастар қымыз іше ала ма, тегі (Алм., Жам.)