шаққа

1

(Қ-орда: Арал, Жал., Сыр., Қарм.; Қост.: Жанг., Аман.; Ақт.: Қараб., Ойыл) әрең, зорға, әзер. Үлкен қауын екен, үйге ш а қ қ а жеткіздім Қ-орда., Арал). Қолымыздағы құралымыз былтыр ш а қ қ а жарап шығып еді, биыл олай емес (Қост., Аман.). Бөгетсайдан картоп алып қайтамын деп, бір машинамен арнайы кетіп, 18 октябрь күні ш а қ қ а дегенде келді («К-з жолы», №41, 1942). Онда да «барайық» деп, әскер жаққа орнынан ұялғаннан тұрды ш а қ қ а (Рүс. дас., 353). Басқарма жеті күн ұдайы ізіне түсіп, мал дайындаудың емескі ақпарын ш а қ қ а алып отыр («Екп. балықшы», 1932, №42)

2

(Рес., Сарат.) тез, шапшаң. Астауды ш а қ қ а жасап қойыпты (Рес., Сарат.)